به گزارش خبرنگار مهر، مراسم اختتامیه ششمین جشنواره ادبی قند پارسی عصر روز چهارشنبه 11 اسفند با حضور جمعی از ادیبان ایرانی و افغانی در تالار سوره حوزه هنری برگزار شد.
در این مراسم از مقام دکتر محمد سرور مولایی پژوهشگر حوزه ادبیات ایران و افغانستان با حضور جمعی از ادیبان و اهالی فرهنگ ایران و افغانستان تجلیل شد.
حفیظ الله شریعتی استاد دانشگاه ابن سینا کابل در این مراسم با اشاره به اینکه مولایی حق بزرگی بر گردن فرهنگیان ایران و افغانستان دارد، عنوان کرد: مولایی یکی از برجستگان تصحیح آثار ادبیات کلاسیک فارسی است که به فنون مختلف این کار تسلط دارد و در 40 سال تلاش علمی و پژوهشی خود توانسته آثار گرانسنگی را بر حوزه ادبیات عرفانی ایران تصحیح کند.
وی ادامه داد: در حالی که در افغانستان متن پژوهان از دانش کافی برای تصحیح نسخ خطی برخوردار نیستند و از شیوههای جدید تصحیح متون آشنایی ندارند، استاد مولایی در طول حیات خود به این امر در افغانستان و ایران همت گذاشته است.
وی در ادامه با اشاره به تصحیح کتاب سراج التواریخ از سوی مولایی گفت: این کتاب تنها کتاب ریزنگار تاریخ افغانستان است که تنها تاریخ انسان را در خود ندارد، بلکه روایتی از ساختارهای اجتماعی و مردمی افغانستان در طول تاریخ است و استاد مولایی توانسته به بهترین شکل ممکن از ان تصحیح کند تا جایی که شاید بتوان آن را در کنار تاریخ بیهقی نیز قرار داد.
سلوک فردی مولایی زبانزد تمام اساتید ادب فارسی است
مریم حسینی، استاد دانشگاه الزهرای تهران نیز دیگر سخنران این مراسم بود که در سخنان خود با اشاره به اینکه خانه ادبیات افغانستان با برگزاری مراسم تجلیل از مولایی، ایران و جامعه دانشگاهیاش را خجل کرد، گفت: مولایی از بهترین اساتید ادبیات ایران است که روشی بسیار سخاوتمندانه در آموزش زبان ادبیات فارسی برای دانشجویان خود به کار میبرد و تمام اندوختههای خود را خالصانه به دانشجویانش تقدیم میکرد. او بر خلاف بسیاری از آنان که معلمی را همچون بازرگانی میپنداشتند، برای تدریس از جان مایه میگذاشت.
حسینی افزود: دانشجویان او درس را از رفتار و عمل او میگرفتند، نه از کتابی که با آن تدریس میکردند و در واقع، سلوک فردی مولایی بود که در جامعه دانشگاهی او را زبانزد خاص و عام کرده بود تا جایی که مولایی را میتوان از مصادیق بارز صاحبان معرفت در دوران معاصر دانست.
مولایی حقیقت را فدای تعصب نکرد
در ادامه این نشست، ابوطالب مظفری از ادیبان افغان نیز در سخنانی ویژگی اصلی شخصیت محمد سرور مولایی را خصلتی دانست که به قول وی معنویت گرایان به آن خشونت عشق میگویند. وی افزود: ما افرادی بی دست و پا و متفرق در افغانستان بودیم که نمیتوانستیم همدیگر را پیدا کنیم. یادم هست که به هر در و دیواری میزدیم که استادی پیدا کنیم که کلامی در مورد شعر برای ما صحبت کند؛ و این پراکندگی را دکتر مولایی در سالهای دهه 50 جمع کرد و خودش را و دانشش را فروتنانه متوجه زیردستانش کرد تا در حوزه ادبیات افغانستان اتفاقی رخ دهد.
وی ادامه داد: تصحیح و تحقیقات مولایی در زبان فارسی بسیار کمهیاهو است و این اتفاق از قضا بسیار عالمانه است؛ چون در فضای کم هیاهوست که میتوان انتظار داشت این تحقیقات راه به جایی ببرد، اما در عین حال جسارت و روشنفکری مولایی در تحقیقاتش ستودنی است.
وی افزود: مولایی نمونه بارز اساتیدی است که حقیقت تاریخ را فدای تعصب قوی در تحقیقات خود نکرده است که کتاب سراجالتواریخ نمونه بارز صحت ادعای من است.
مظفری در ادامه قطعه شعر سفیدی را به مولایی تقدیم کرد.
در ادامه این مراسم، عفت مستشارنیا همسر محمد سرور مولایی نیز در سخنانی به ذکر چند خاطره از زندگی با وی پرداخت.
در پایان این مراسم هدیه خانه ادبیات افغانستان به محمد سرور مولایی اهدا شد.
نظر شما